Χορός πανάρχαιος, αρχέγονος, μυστηριακός, ανέκαθεν συνδεδεμένος με τη γυναίκα. Χορευόταν στην αρχαιότητα σε λατρευτικές τελετές της Μεγάλης Μητέρας Θεάς ή σε τελετές γονιμότητας, σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου και μέχρι τα βάθη της Ανατολής. Στην Ελλάδα χορευόταν πάντα με το γνωστό σε όλους όνομα “τσιφτετέλι”, σε μια παραφρασμένη μορφή του, ως χορός καμπαρέ. Στην Ελλάδα τον έφερε, σε μια πιο εξευγενισμένη μορφή, τη δεκαετία του ’70 η Αμερικανίδα χορεύτρια της κοιλιάς Diana Rhea, στην οποία μαθήτευσε η Έλενα για πρώτη φορά.
Η Έλενα χορεύει το κλασσικό αιγυπτιακό στυλ διανθισμένο με κινήσεις των σύγχρονων ρευμάτων. Διδάσκει μπάλαντι, τάμπλα σόλο, χορό στο πάτωμα, με ντέφι και πέπλο, κύμβαλα, σπαθί και μπαστούνι, ρυθμολογία, σαΐντι (με ή χωρίς μπαστούνι), ρομάν χαβάσι (τσιγγάνικος χορός), σαάμπι (ποπ οριεντάλ).
Η Έλενα μυεί γυναίκες σε αυτόν τον χορό από το 1999.
Σε παράσταση για τη σχέση του χορού της κοιλιάς με τη μητριαρχία και τη θέση της γυναίκας.
Με μαθήτριές της σε γιορτή του Αεικίνητου, το 2018 σε alternative οριεντάλ.